منزلت فاطمه زهرا س در نزد خداوند اززبان اهل سنت

منزلت فاطمه زهرا س در نزد خداوند از زبان اهل سنت

متقي هندي در کنز العمال (حديث 34209) مي‏گويد:

«اذا کان يوم القيامة نادي مناد من بطان العرش: يا اهل الجمع نکسوا رؤوسکم من غضوا ابصارکم، حتي تمر فاطمة بنت محمد علي الصراط، فتمر مع سبعين الف جارية من الحور العين کمر البرق.» [1] .

«وقتي قيامت برپا مي‏شود، از عرش منادي ندا مي‏کند:اي اهل قيامت همه سرها را پايين بياوريد و چشم‏ها را فرو ببنديد که فاطمه دختر محمد (صلي الله عليه و آله و سلم) بر صراط مي‏گذرد، پس فاطمه با هفتاد هزار جاريه از حورالعين مثل برق مي‏گذرد».

و نيز در حديث 34210 مي‏گويد:

«اذا کان يوم القيامة نادي مناد من بطان العرش: أيها الناس غضوا ابصارکم، حتي تجوز فاطمة الي الجنة». [2] .

«زماني که روز قيامت شود منادي از عرش ندا مي‏کند:اي مردم چشم‏هاي خود را ببنديد که فاطمه به طرف بهشت مي‏گذرد».

و مثل همين حديث را نيز در حديث شماره‏ي 34211 آورده است.

باز در حديث 34219 مي‏گويد:

«اذا کان يوم القيامة نادي مناد من وراء الحجب: يا اهل الجمع غضوا ابصارکم، عن فاطمة بنت محمد حتي تمر». [3] .

«زماني که قيامت برپا مي‏شود منادي از پشت پرده‏ها ندا مي‏کند:=اي اهل جمع چشم‏هاي خود را از فاطمه دختر محمد (صلي الله عليه و آله و سلم) ببنديد تا اينکه وي از محشر عبور کند».

و در حديث 34229 مي‏گويد:

«اذا کان يوم القيامة نادي مناد: يا معشر الخلائق! طاطئوا رؤوسکم حتي تجوز فاطمة بنت محمد». [4] .

«زماني که عالم قيامت برپا مي‏شود منادي ندا مي‏کند:=اي معشر خلايق سرها را پايين بياوريد تا اينکه فاطمه دختر محمد (صلي الله عليه و آله و سلم) از صحراي محشر عبور کند».

و نيز در حديث 34237 آمده است: «ان الله عز و جل ليغضب لغضب فاطمة و يرضي لرضاها».

«همانا خداوند عز و جل به غضب فاطمه غضبناک و به رضايت فاطمه راضي خشنود مي‏شود».

در حديث 34238 نيز ذکر شده است: «يا فاطمة! ان الله ليغضب لغضبک و يرضي لرضاک».

«پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) خطاب به فاطمه فرمود:=اي فاطمه! همانا خداوند به غضب تو غضبناک و به رضايت تو راضي و خشنود مي‏شود». [5] .

1-الصواعق المحرقه ص289 -ذخاير عقبي ص 48 -كنز العمال ج 12 -اعلام النساء ج 4-تاريخ بغداد ج 8 ص 141 -كنز العمال ج 6 ص 218- ينابيع الموده باب 55

2-الصواعق المحرقه ص 289 و ذخاير العقبي ص 48 و الاصابه ج8- كنز العمال ج 12 –اعلام النساء ج 4 – اسد الغابه ج 5 ص 523 – تارخ بغدادي ج 8 ص 141 - كنزالعمال ج 6 ص 218

3- الصواعق المحرقه ص289- ذخاير عقبي ص 48- كنز العمال ج 12- اعلام النساء ج 4 - تاريخ بغداد ج 8 ص141 - ينابيع الموده باب 55

4-- الصواعق المحرقه ص289- ذخاير عقبي ص 48- كنز العمال ج 12- اعلام النساء ج 4 - تاريخ بغداد ج 8 ص141 - ينابيع الموده باب 55

5- كنز العمال ج12 ، ازص 105 تا 112

6- ذخاير عقبي ص 48- الصواعق المحرقه ص289- كنز العمال ج12 ، ص105- اسد الغابه ج 5 ص 524

7- مستدرك الصحيحين ج3 ص 153 و نور الابصار ص 53

8- اسد الغابه ج 5 ص 523 –كفايه الطالب ص 212- كنز العمال ج 13 ص 93 –مجمع الزوائد ج4 ص 212 – خصائص ج 2 ص 265 - شرح نهج البلاعه ابن ابي الحديدو فتح الكبيروجواهر البحار-مناقب و ينابيع و نور الابصار از ابو هريره ذكر كرده اند

بخاري در صحيح خود در کتاب بدء الخلق در باب مناقب قرابت رسول‏الله (صلي الله عليه و آله و سلم) و منقبت فاطمه (سلام‏الله‏عليها) مي‏گويد:

«روي بسنده عن المسور بن مخرمة ان رسول‏الله صلي الله عليه و آله و سلم قال: فاطمة بضعة مني فمن اغضبها اغضبني». [1] .

«مسور بن مخرمه مي‏گويد: پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: فاطمه پاره‏ي تن من است، پس کسي که او را ناراحت بکند و به غضب بياورد، مرا ناراحت کرده و به غضب آورده است.

1- صحيح بخاري ،كتاب بداالخلق ص2 و فيض القدير ح4 ص 421

مسلم در باب فضائل فاطمه (سلام‏الله‏عليها) به سند از مسور بن مخرمة روايت مي‏کند:

«حدثنا عن رسول‏الله صلي الله عليه و آله و سلم قال فيه: فانما ابنتي- يعني فاطمة عليها السلام- يريبني ما ارابها و يؤذيني ما آذاها». [2] .

«مسور حديثي را از نبي اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نقل مي‏کند که پيامبر در آن حديث فرمود: همانا دخترم- فاطمه (سلام‏الله‏عليها)- پاره‏ي تن من است، ناراحت مي‏کند مرا آنچه که او را ناراحت کند و آزار مي‏دهد مرا آن چه او را آزار دهد.

2- صحيح مسلم،كتاب فضائل الصحابه،باب فضائل فاطمه

ترمذي به سند از عبدالله ابن زبير حديثي را از رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) نقل مي‏کند: «انما فاطمة بضعة مني يؤذيني ما آذاها و ينصبني ما انصبها». [3] .

«فاطمه پاره‏ي تن و جان من است، آنچه او را آزار دهد مرا آزار مي‏دهد و آنچه او را به زحمت افکند مرا به زحمت مي‏افکند.»

3- صحيح ترمذي،ج2 ،ص 319/ مستدرك الصحيحين حاكم نيشابوري ،ج3،ص 159 و حاكم گفته اين حديث صحيح است و احمد بن حنبل در مسند خود ج4 ص5 كنز العمال ج12 ص 115 الي 112 و الصواعق المحرقه ص 289